مرا احساس کن!
مرا احساس کن که چگونه پردردم و تو آنرا نمی بینی؟
ای کاش حال مرا می دانستی! مرا باور کن من همانی بودم که بی قرارت کردم اما تو گفتی من که باشم!
ای کاش مرا می دیدی چگونه در باغچه سر به سوی آسمان صورت تو را در ماه جستجو می کردم
می دانم باور نمی کنی اما باور کن، تو هر کجا که باشی من با تمام وجودم فریاد می زنم مرا احساس کن!
آیا تو می دانی اوج نقطه بی قراری ام کجاست؟
نقطه ای که چشمانم ناز نگاهت را همراه توام غرورش خرید.
در شبستان تنهایی ام به تو می اندیشم ، به تو که زیبا ترین واژه و بهترین بهانه برای ماندنی.
درباره این سایت